Trots, trotser, trotst!

Vandaag is Zoë 1 week en 2 dagen oud. Afgelopen woensdag werd ze door de kraamverzorgster gewogen en ze woog toen al 3140 gram!! Dat gaat dus echt heel erg goed. Vanaf het begin drinkt Zoë al goed, dus ik had ook niet anders verwacht dan dat ze goed aangekomen was. Heerlijk! Want bij Kiki ging dat wel anders.

Het enige dat minder gaat is de spruw en stuwing..... dat kan soms nog behoorlijk pijnlijk zijn. Maar verder gaat het zo goed! Het kan natuurlijk nog helemaal omslaan, maar ze drinkt keurig netjes om de 3 uur. 's Nachts wordt ze maar één keer wakker om te drinken. Ze heeft tussen 19.00 uur en 22.00 uur last van krampen, maar verder slaapt ze als een roosje. Als ze wakker is zien we haar heel vaak glimlachen!!! Ze kijkt aandachtig rond en luistert naar de geluiden om haar heen. Ze is zo een tevreden, lief, mooi meisje! Hoe trots kan je zijn!!!!

Ze lijkt veel op Kiki en Tijn, maar toch is ze weer helemaal anders. Haar haartjes zijn donkerder en "langer". Ze heeft hele grote voeten en lange vingers (dat werd overigens ook van Tijn gezegd). Ze gaapt precies zoals Tijn en Kiki. Ze heeft vaak de hik en ze glimlacht opvallend vaak.

Het herinnert het mij heel veel aan de tijd dat Tijn en Kiki zo klein waren...... dan besef ik maar weer eens hoe snel de tijd gaat... Ik weet nog zo goed dat ik Tijn voor het eerst in mijn armen had. Het mooiste jongetje van de wereld. De eerste reactie van de verpleegkundige was ook "hij is zo goed troostbaar". En dat was ook zo. Tijn heeft na de geboorte paracetamol gekregen voor de hoofdpijn, maar dat hij een zware bevalling heeft gehad, daar liet hij niks van merken.

En bij Kiki ging het allemaal zo snel! Stefan en ik hebben de eerste nacht genoten met zijn drieën. Het was weer even wennen toen de verloskundige en de kraamverzorgster naar huis gingen, maar heerlijk om met zijn drieën samen thuis te zijn.

Nu geniet ik als ik Zoë in mijn armen heb, ik kan uren naar haar kijken! Stefan hoeft haar maar aan te kijken, iets tegen haar of over haar te zeggen of mijn hart breekt (zullen de hormomen nog wel zijn). Dit is zo'n bijzondere tijd, die wil en zal ik nooooooit meer vergeten!!!!