Voor Zoë's geboorte hadden we een fotosessie gekregen en eindelijk hebben we de foto's laten maken! Dat viel niet mee..... allemaal dezelfde kant op kijken, liefst ook allemaal lachen, Zoë die steeds wegkroop... Maar het resultaat is super!! Wat een heerlijk gezin! Ik zit nu lekker in het zonnetje in de tuin, Kiki en Zoë liggen te slapen en Tijn is met ome Rob vissen! Daar gaan we dadelijk ook met de meiden heen, kijken of ze al wat vissen gevangen hebben!
Het gaat heel goed met alle drie. Zoë is sinds kort ook aan het kruipen! Ik was even bang dat ze die fase misschien ging overslaan, want ze bleef maar stug tijgeren...terwijl ze al wel regelmatig gaat staan en aan de hand kleine stapjes zet. Maar steeds alleen in de kruiphouding klaar gaan staan en zodra ze ergens heen wil gaan, plat op haar buikje en zo ging ze steeds overal naar toe... Maar inmiddels heeft ze het kruipen ontdekt! Zoë is ook echt een makkelijke baby. Heel tevreden, kan zich zelf goed vermaken, lust alles, vrolijk, lacht veel en kan heerlijk schateren! Als ze moe wordt, dan stopt ze haar duimpje in haar mond. Vanaf het moment dat Zoë enkele weken oud was, zong ik steeds "slaap kindje slaap" voordat ik haar in haar bed legde. Dat doe ik nog steeds en ze kruipt dan helemaal tegen me aan, duimpje in haar mond of ze "zingt" een beetje mee (haa, haa, haa...). Dan wordt ze ook helemaal rustig en eigenlijk gaat slapen dan altijd goed! Ze begint nu duidelijk met haar vingertje rond te wijzen (dada) en wil de wereld leren kennen. Als ze haar knuffeltje vast heeft (echt een voorkeur voor knuffel heeft ze nog niet, de aap en de twee haasjes zijn favoriet) aait ze de knuffel en zegt daarbij "paaah, paah"(= aai, aai). Ze kan heel goed zelf spelen, vindt muziek leuk om naar te luisteren (dan gaat ze door haar knietjes op de maat van de muziek), kan heerlijk bij je liggen troetelen met haar duimpje in haar mond, haar gezicht tegen het mijne. Afleren van het duimen wordt straks nog wat.... nu is het wel héél handig!
Kiki zegt op dit moment dat ze niks meer lekker vindt! Dan scheppen we eten op haar bordje. "Lust ik niet", is dan meteen de reactie. Inmiddels begrijpt ze heel goed dat wij daar eigenlijk geen boodschap aan geven. Iets anders krijgt ze niet (dan dus ook geen toetje). Het is dan ook al een paar keer voorgekomen dat ze zonder eten naar bed is gegaan. We geven daar niet aan toe en gelukkig merken we wel dat het werkt! Want uiteindelijk eet ze eigenlijk alles wel op, behalve op de momenten dat ze heeft besloten om stug vol te houden (dan eet ze helemaal niks). Tja, dat is de peuterfase.... op deze manier heeft Tijn dat nooit gehad. Die eet altijd keurig netjes zijn bord leeg. Hij roept weleens dat hij champignons niet lekker vindt, maar eet ze vervolgens wel op! Gisteren aten we witlof... allebei vonden ze het niet lekker, maar allebei hebben ze wel helemaal hun bord leeg gegeten! We mogen wat dat betreft helemaal niet klagen denk ik!
Tijn heeft het goed naar zijn zin op school. Hij spreekt regelmatig af, vaak met meisjes, soms met jongens. Binnenkort voor het eerst schoolreisje. Hij is nog steeds heel erg bezig met letters. Op school is nu ook een letterwinkeltje. Hij kan zelf al heel goed schrijven en woorden maken. Grappig om zijn fonetisch schrift dan te lezen... precies zoals hij het uitspreekt of hoort, zo schrijft hij het op (vor soovi, omu rop). Landkaarten en plattegronden vindt hij ook reuze interessant. Als we langs een plattegrond komen, wil hij altijd zien waar we nu zijn, waar we wonen, waar ome Rob woont. Vandaag hadden we de kaart van Nederland op tafel liggen en dan vindt hij het leuk om te zien waar Tilburg is (de Beekse Bergen), Venlo (daar werkt papa), Woudenberg (daar woont ome Mark) etc.. Wanneer we naar de Beekse Bergen gaan, kan hij ook precies op de borden aanwijzen waar Tilburg staat! En toen ik vanmorgen met hem naar de kaart van Nederland aan het kijken was, zei hij "dit staat ook op het bord naar Tilburg ('s Hertogenbosch)"!
